Plotseling...

Plotseling is het zomer. Geen lente, geen koude ochtenden en een mild middagzonnetje maar op het terras zitten en verbranden. Geen voorzichtige zomerjassen maar in je hemdje.

Plotseling sta ik dus korte broeken te wassen, blijken de rekken met hemdjes in de H&M bijna leeg (op biggetjesroze hemdjes na, maar wie wil dat?) en plotseling drink ik rosé in plaats van rode wijn.

Plotseling had ik er genoeg van. Nouja, plotseling had ik er weer genoeg van; m'n werk.

Gedoe op alle fronten. Het enige gedoe wat me interesseert is het gedoe van de kinderen zelf maar dat gedoe blijkt niet altijd de prioriteit van een instelling of een team.

Al een tijdje zoek ik naar vacatures als sociotherapeut of iets dergelijks; dat wat ik nu al doe dus.

Plotseling besloot ik om eens een andere zoekterm aan te klikken die past bij de opleiding die ik doe. Meer uit nieuwsgierigheid dan dat ik serieus was. Behandelaren/therapeuten.

En daar stond mijn ideale vacature, zo op het eerste gezicht.

Online solliciteren kon. Een uur later had ik een brief met motivatie en mijn CV het internet op gejaagd. Nou willen jullie natuurlijk allemaal weten wat voor functie dat was...

Hou je vast, hier komt een batterij aan afkortingen...

Als ik wordt aangenomen ga ik de volgende trainingen en coaching geven aan autistische kinderen en jongeren en hun ouders/netwerk geven: PRT, PIBA, TEACCH, ABA, DTL en PECS.

Daarnaast neem ik dan plaats in een behandelteam voor kinderen en jongeren met psychiatrische problemen in alle soorten en verschijningsvormen. Dit team coacht ook weer de ouders.

Ik heb het allemaal eens opgezocht maar veel stelt het niet voor, al die afkortingen, maar het klinkt natuurlijk wel leuk.

De kans is natuurlijk groot dat ik de baan niet krijg (al is mijn CV zo'n beetje hun functie-eisen-lijstje) maar de gedachte dat ik best wat hoger in kan zetten dan ik tot nu toe deed, is alvast waardevol.

Plotseling was het ook weer toetstijd op school. Als jullie eens konden meemaken hoe professioneel zo'n HBO opleiding toch te werk gaat...

De gemiddelde basisschool zit beter in elkaar. Aanfluiting op aanfluiting, nu al 3 blokken lang. De toetsdag was weer een nieuw dieptepunt. Maar goed, het eerste cijfer is al binnen en is een 7. Dus lang leve de minder professionele aanpak; ik doe het er goed op.

Plotseling hadden we hier in de Lynckerstraat ook de geest te pakken en zijn we de zolder weer een stukje verder gaan opknappen. Fase 2 voor de jungle-kamer is ingeluid.

Ik hoor van mijn zusje, die ondertussen op Palawan is neergestreken, dat ze een tarsier voor me meeneemt, levend en wel. Voor in mijn jungle-binnen-tuin.

(nee, helaas, dat is een leugen. Of eigenlijk: een wens)

Dag menschen, fijn weekend in de zon (ik zal aan jullie denken terwijl ik hard werk...) en tot blog!