kneuzig

Het is weer eens heel bijzonder gelopen...
eerst kneus ik mijn pols om vervolgens mijn hersens te schudden door tegen een zolderbalk te lopen...
Tot overmaat van ramp doe ik dat aan het begin van mijn vakantieweek zodat ik helemaal niet blij rondhobbel maar sip op de bank lig.
Vandaag begint de aannemer met het uithakken van de deur op zolder. Sterker nog, terwijl ik dit schrijf hoor ik boven de eerste klappen vallen...
De afgelopen dagen heb ik met een draaihoofd mijn spullen alvast zo veel mogelijk naar de buurman gebracht, voor zover van badkamer-toepassing, en mijn zolder helemaal leeg getrokken. Een klusje van hooguit een paar uur maar nu opeens 3 dagen werk.
Ik ben boos. Boos op mijn hoofd omdat het zo schudbaar is, op de balk waar ik tegen aan liep maar vooral op mezelf omdat ik er tegenaan liep.
Ben ff niet zo goed in relativeren.

Zo. Even lekker gemopperd. Nu ga ik weer terug naar de bank, het flikkeren van m'n scherm gaat weer pijn doen. Tot de volgende keer, als ik het flikkeren niet meer opmerk.

Tot blog!

deur

Tijd voor tromgeroffel en applaus...
Het gaat gebeuren.
Het is zover.
Het komt.
De deur!

Tussen mijn zolder en die van de buurman komt een deur. Mijn douchecabine die al haast vanzelf aan het vergaan is, mijn wastafel die al haast vanzelf van de muur komt...ze kunnen weg.
Morgen komt er een meneer langs om te kijken hoe en voor hoeveel hij de muur die onze huizen nu nog scheidt, verrijkt kan worden met een deur. Over twee weken is het als het goed is dan ook geregeld. Niet meer door regen en wind buitenom lopen met huisraad. Dan heb ik een echte badkamer in huis en hebben we samen opeens een dubbelhuis.

Dan, nog voor het einde van het jaar, zijn we officeel officieus samenwonende buren.
Een nieuw tijdperk wordt ingeluid...

December

Het is al weer december...
Met zo'n 11 graden buiten voelt het nog steeds als herfst.
Sinterklaas had het makkelijk dit jaar, geen bevroren daken, geen sneeuw en hagel. Hooguit wat vertraging door blaadjes op het dak of het boek wat weer eens kwijt was.
En nu zit hij weer op zijn stoomboot terwijl wij allemaal de laatste pepernoten opeten en met onze cadeautjes spelen. Op naar de kerst. Ik verwacht binnenkort toch bittere kou, sneeuw en ijs. Anders smaakt de gluhwein toch anders.
Ondertussen heb ik al mijn opdrachten weer terug gekregen van de juffen en de meesters van mijn school. Alles ruim gehaald. Flinke ego-boost. Tegenwoordig heb je in het HBO geen suffe tentamens meer, niets meer uit je hoofd leren. Alles moet verwerkt worden in opdrachten, verslagen, presentaties, essays en andere schrijfsels. Ik ben dus plotsklaps veranderd van een zesje-hakken-over-de-sloot-type in een ruim-voldoende-makkelijke-een-8-type.
En we krijgen ook niet meer alleen een cijfer; we krijgen allerlei soorten beoordelingen en altijd met een heel verhaal aan feedback. Dat is dus steeds een lang-leve-marjolein-moment.
Opeens staat het hele gebeuren dan ook in een ander licht; okee, ik vereenzaam langzaam al schrijvend achter mijn pc, maar de tijd die ik investeer wordt veel meer erkend en gewaardeerd.
Ik heb niet, na weken werk, gewoon een 8 maar een 8 en 'een actieve en opbouwende houding en een bijzonder vermogen om helder en eerlijk te reflecteren'. Dat laatste klinkt toch beter.
Mijn werk wordt ook inhoudelijk beoordeeld en krijg ik niet alleen een cijfer voor mijn informatiereproductie.
Hoera voor het 'nieuwe leren'!

Vorige week had ik mijn eerste 'solo'presentatie. Ik heb nog nooit in mijn eentje een presentatie gegeven en al helemaal niet een dramapresentatie. Ik was van tevoren natuurlijk wel weer in de stress; writers block, angstzweet over of ik de opdracht wel goed interpreteerde en plankenkoorts. Toch leuk dat het uiteindelijk dan toch weer makkelijker gaat dan ik had verwacht.

Kortom; op schoolgebied gaat het eigenlijk makkelijker en beter dan verwacht. Vandaag rust ik dan ook op mijn lauweren met het rustige gevoel dat ik er wel kom, uiteindelijk.

De plannen met het creatieve BV groepje krijgen ondertussen ook steeds meer vorm.
We gaan een creatieve workshopweek organiseren in de zomervakantie.
Het eerste plan was een kampeerweek, er is nu al een optie op een hotel in Oostenrijk en er is een kleine kans dat het plaats gaat vinden op een zeilboot in Griekenland...
Hoe balletjes kunnen rollen...

Nou, ik ga maar eens wat achterstallig huishoudelijk onderhoud wegwerken, ik spreek u allen binnenkort weer. Laat vooral even weten wat er nog aan leuke plannen ligt. en vergeet niet na het lezen ook even een berichtje achter te laten, dan weet ik in ieder geval tot wie ik mij richt.

tot blog!