wintermoe

Het was weer eens een echte winter. Met snijdende wind, sneeuw en ijs om op te schaatsen.
De winter is eigenlijk alleen maar leuk op die momenten, de momenten dat de romantiek het wint van de kou. Nu is het niks. Grijs, regenachtig en nog steeds best koud.
Gister zag ik dat er een struik al druk bezig was met uitlopen. Lichtgroene puntjes aan een donkergroene struik. Die had het blijkbaar ook gehad met de winter.

Ik droomde vannacht dat ik rondliep op Werchter. Het was warm, ik had een nieuwe coupe en een bijzonder coole broek.
Het wordt hoog tijd dat de zon weer terug komt. Dat ik op slippers kan lopen en zonder jas naar buiten kan. Dat ik de vliegjes van mijn voorruit sproei in plaats van het gestrooide zout.
Dat ik een dekbed minder op mijn bed kan leggen en dat ik mijn zonnebrandcreme standaard in mijn tas heb zitten in plaats van een pak zakdoeken.

Ik functioneer erg klimaatneutraal maar daarmee ook weinig efficient; ik loop op zonne energie en de accu moet nodig bijgevuld.